जगत होतो वेगळ्याच स्वप्नात ,
स्वप्नात होती बायको , दोन पोर
अणि हसणारे एक घर || १ ||
पहात होतो ते स्वप्न माझ्या उघड्या डोळ्यांनी,
आणि माझ्या आयुष्यातील
आठवणीतल्या सोहळ्यांनी || २ ||
बायको सुंदर नटली होती जणू अप्सराच वाटली होती
आठवताना तिचे हसु लपवत होतो असवे
तिच्या आठवणीतल्या तिजोरीत
का होते फक्त रूसवे || ३ ||
तिचे रूसवे काढायला का नव्हता वेळ ?
सीमेवरच्या मैदानात
का रोजच बंदुकीचा खेळ || ४ ||
एकदा दीवाळीला गेलो होतो पोराला बंदूक घेऊन
का लपून बसला तो
त्या अवाजाला भीऊन || ५ ||
त्या आवाजात त्याने बाप हरवलेला पाहिला होता
बंदूक चालवणाऱ्याचा त्याला
का राग आला होता ? || ६ ||
पोरीला घेऊन गेलो होतो मोबाईल खेळण्यातला
आनंद वाटत होता
दुरूनच हैल्लो बोलण्यातला || ७ ||
आज हैल्लो बोलायला मोबाइल परत वाजला होता
फरक फ़क्त एवढाच
तो आवाज मात्र हरवला होता || ८ ||
तिरंग्यात गुंडाळलेला मी
पांढऱ्या साडीत बायको पहात होतो
तोफांच्या सलामीत मी
वंदे मातरम गात होतो || ९ ||
लेखन : डॉ.सायली ठाकरे